1. شاخص جریان پذیری مذاب ( MFI ) ( ISO 1133 )
در این آزمون سرعت جریان مواد در دما و زمان ثابت اندازه گیری می شود و از نتایج حاصل چگونگی رفتار مواد در داخل اکسترودر بررسی می گردد. این آزمون بر روی مواد اولیه ( جهت تایید کیفیت مواد ) و نیز بر روی محصول انجام می شود.
2. آزمون تعیین دانسیته
2. آزمون تعیین دانسیته در این آزمون، دانسیته محصول و مواد اولیه به روش شناورسازی در سیالی با دانسیته معین و ترازوی بسیار دقیق اندازه گیری می گردد.
3. تعیین درصد کربن ( ISO 6964 )
در این آزمون، میزان کربن موجود در محصول و مواد اولیه اندازه گیری می شود که درصد مجاز کرین در اتصالات 2 الی 2.5 درصد وزنی می باشد. کربن باید به صورت یکنواحت در سراسر پلیمر توزیع شده باشد. مناطقی که تجمع کربن بیش از حد باشد، استحکام لوله در برابر اشعه ماورای بنفش نور خورشید ( UV ) کاهش می یابد.
4. آزمون پراکندگی کربن ( Carbon Black Dispersion ) ( ISO 18553 )
این آزمون به منظور بررسی نحوه ی پراکندگی کربن در نمونه پلی اتیلن انجام می گردد.به طوری که قطعات میکروسکوپی از نمونه مورد نظر جدا شده و طی فرایندی با دستگاه آون در دمای 290 درجه سانتی گراد ذوب می گردد ، سپس با میکروسکوپ های با دقت بالا عکس برداری شده و گرید پراکندگی معین می گردد که در نمونه های پلی اتیلن نباید از مقدار عددی 3 بالاتر باشد.
5. اندازه گیری ابعاد و بررسی ظاهری اتصالات ( DIN-8074,E )
سطوح داخلی و خارجی اتصال تولید شده بایستی صاف و تمیز، بدون حفره ،خلل و فرج و دیگر ضایعات سطحی باشد. میزان تغییر شکل در موقع اتصال و خارج شدن از گردی پس از مرحله تولید انجام می پذیرد و حد مجاز این نوسانات با توجه به قطرات اتصالات اندازه گیری می شود.
6. آزمون فشار هیدرولیک ( ISO 1167 )
این آزمون به منظور اندازه گیری استحکام محصول در برابر قشارهای هیدرواستاتیکی داخلی توسط مدرنترین و دقیق ترین دستگاه های روز اروپایی انجام می پذیرد. در این آزمون نمونه ها به طول 250+2L+3D mm که D قطر خارجی لوله و L طول لوله است در داخل کپ قرار می گیرد. سپس تحت فشار محاسبه شده در فرمول مخصوص قرار می گیرد، بعد از گذشت مدت زمان آزمایش نباید هیچگونه نقص از جمله ترکیدگی ، تورم موضعی ، نشتی ، ترک موئی و بادکردگی ایجاد شود.
7. آزمون فشار ترکیدگی ( Burst ) ( ASTM D1599 )
در این آزمون نمونه لوله جوش خورده با اتصال در تانک آبی با دمای ثابت 23 درجه سانتیگراد شناور شده و تحت اثر فشار داخلی خطی افزاینده قرار می گیرد به گونه ای که در طی زمان 60 الی 70 ثانیه لوله دچار تورم شده و باد کند، سپس به شکل مویرگی دچار ترکیدگی می گردد. در حین آزمایش لوله نباید از داخل اتصال بیرون بیاید.
8. تست لهیدگی ( Crush ) ( ISO 13955 )
این تست به منظور تعیین مقاومت جوش الکتروفیوژن از حیث چسبندگی ، امتزاج کامل لوله و اتصال انجام می گیرد، این آزمایش برای قطرهای 16 میلیمتر الی 225 میلیمتر جهت اتصالات Socket و Saddle قابل استفاده است، تست در دمای حدودی 23 درجه سانتی گراد صورت می پذیرد.
9. آزمون مدت شروع اکسایش ( OIT ) ( ISO 11357 )
این آزمون بر روی مواد اولیه و محصول انجام می گردد و هدف از انجام این آزمون اندازه گیری پایداری حرارتی مواد است. زمان بدست آمده در دمای 210 درجه سانتیگراد باید بیشتر از 25 دقیقه باشد و در دمای 200 درجه سانتی گراد باید بیشتر از 50 دقیقه باشد.